Sebep olanlar utansın
Ülker vurdu yaprağıma
Mevsim dursun güz utansın
Çürümüş yaprak gibiyim
Güz değil bahar utansın
Çatlamış toprak gibiyim
Irmaklar çaylar utansın
Dağlar girdi aramıza
Taş çürüsün yol utansın
Diken sardı ellerimi
Naz etmesin gül utansın
Çiğ düşüyor gözlerimden
Yanaklarım ıslanıyor
Kurumuş toprak gibiyim
Zamansız yağmur beklerim